In het schitterende kantoor van PGGM, gelegen bij het Zeisterbos, spreken wij met Gerko Baarslag. Recent maakte bij de overstap van Fugro naar PGGM. Gerko is als CIO lid van het Executive Committee van PGGM.
Mijn eerste baan was bij PwC, waar ik organisatieadviseur werd. Als snel werd het ERP-domein mijn wereld. Implementaties waren toen (eind jaren ‘90) aan de orde van de dag. Hier trof je IT en de breedheid van het ICT-vraagstuk bij elkaar. Uiteindelijk riep ‘de andere kant van de tafel’: het werd Ziggo waar ik als IT Directeur startte. Dat was wennen. Een andere sector, een andere rol, andere mensen, een andere tooling en wijze van werken. Na Ziggo kwam Eneco. De uitdaging bij Eneco was omvangrijker, zwaarder en groter dan bij Ziggo. Bij Eneco leerde ik omgaan met politieke stromen. Na Eneco volgde een opmerkelijke stap: zelfstandig interim manager. Een bewuste keuze die mede werd bepaald door ervaringen gedurende het begin van mijn loopbaan, waar ik in een consultancy rol zat. Ik heb geen ambitie om 20 jaar bij eenzelfde firma te opereren. Zoiets vormt je uiteindelijk. Het denken in uitdagende opdrachten, in energie hebben in plaats van denken in vast omkaderde loopbanen. De periode van zelfstandig opdrachten acquireren en uitvoeren is uitstekend bevallen. Acquisitie betekent netwerken, denken vanuit één label: dat van jezelf. Vanuit een interim opdracht (bij ONVZ) ben ik uiteindelijk toch weer beland in een vaste rol, een eis vanuit de RvB van Fugro. Een zware en veeleisende opdracht, global CIO van een wereldwijde firma als Fugro. Hierna volgt PGGM, waar ik nu een half jaar werk.
“Ik zoek naar het onbekende.”
Wat zijn de lessons learned geweest in je loopbaan, wat had je anders gedaan en wat niet?
Met de kennis van nu had ik stakeholders meer en sneller betrokken bij strategische IT-vraagstukken. Alleen je werk goed doen, is niet voldoende. Ook heb ik meer rust ingebouwd, zeker in situaties waarin druk ontstaat. Dit is ook een belangrijk signaal naar de omgeving. Ook meer mijn nek uitgestoken. Als er een ding is waar ik nooit spijt van heb gehad, is het te werken in veel verschillende organisaties. Het verruimt je blik enorm.
Hoe kijk je naar de toekomst (ook weer vanuit het perspectief van je loopbaan)?
Als CIO en lid van het executive committee van PGGM ben ik ook mede-verantwoordelijk voor de totale bedrijfsvoering. Ik heb geen vastomlijnd plan, wel de ambitie om voorwaarts te gaan, als de omstandigheden ernaar zijn. De lat steeds hoger leggen. Met een next step ben ik momenteel niet bezig overigens. Deze opdracht is net begonnen!
Wat drijft je, wat zijn belangrijke waarden voor je?
Mijn belangrijkste kernwaarde is respectvol omgaan met elkaar. Ook als het niet gaat zoals het moet gaan. Ik heb gewerkt in een situatie waarin de aandeelhouder een private equity fonds was. De stijl van werken was zakelijk, duidelijk en hard, maar wel transparant: het draaide om de EBITDA. Dan weet je precies waar het om gaat. Omdat er respectvol met elkaar om werd gegaan, was de setting en wijze van werken prima. Voor mij is het belangrijk goed te kijken naar de opdracht. De heersende
cultuur van de organisatie is belangrijk, maar mijn drijfveer is echt de uitdaging van de transitie. Ik voel mij snel ergens thuis,. Leidend motief is zaken beter maken. Ik heb geen vastomlijnd plan, maar wel grote ambitie, ook persoonlijk. Ik geloof in de creatiespiraal van Marinus Knoope. De kracht van het model zit in het vloeiende en logische proces van zijn (twaalf) stappen. Elk mens heeft zijn eigen stijl: je hebt mensen die graag dromen, maar nooit tot uitvoering komen. Je hebt de doeners, die zich meteen in de actie werpen zonder een heldere droom als richtlijn. Je hebt de harde werkers, die stug volhouden maar niet communiceren. En je hebt de levensgenieters, die er niet eens aan beginnen omdat het comfortabeler is om achterover te leunen. Elk van bovenstaande types heeft zijn kracht en loopt het risico te blijven hangen in dromen, doen, eigen gedachten etc. En komt daarmee niet tot schepping van dat wat hij of zij écht wil. De kunst zit hem in het doorlopen van de volledige creatiespiraal. Het begint bij het uitspreken van wat je wilt en daar vervolgens werk van te maken. Dat tracht ik te doen.
Kijkend naar je loopbaan valt op dat banen, opdrachten en posities iedere 4-5 jaar veranderen. Dat kan bijna geen toeval zijn. Zijn er momenten in je loopbaan die bepalend zijn geweest voor waar je nu staat?
Ik zoek het onbekende, maar ben geen job hopper. Als ik ontdek dat het een proces van herhaling of gewenning wordt, begint de zoektocht naar iets nieuws. Wel nadat er ‘iets’ staat. Klaarblijkelijk is dat na een periode van 4-5 jaar.
It’s a job to find a job. Heb je er gedurende je loopbaan werk van gemaakt of is het komen aanwaaien?
Het is mij niet komen aanwaaien, maar het is geen toeval. Ik heb altijd gezorgd om uit te dragen waar mijn IT visie voor staat; op congressen; via artikelen en via gastcolleges op Nyenrode en TIAS. Zorg voor constante ontwikkeling en je PR, is mijn advies. Ik moet vaak nee zeggen tegen nieuwe opportunities die langs komen.
Hoe ziet de rol van CIO eruit in de nabije toekomst?
Dat hangt af van de firma en de rol die IT daarin heeft. Ik zie twee stromingen. In de eerste ontwikkelt de CIO zich naar een meer CDO-achtige positie, waarin je meer met architectuur en toekomstvisie bezig bent. In zo’n rol heb je nog nauwelijks met echte IT-vraagstukken te maken. Het gaat om inspiratie en visie. De echte inhoudelijk IT-zaken zijn of worden geoutsourcet. Dit zal steeds minder aandacht en focus vragen. De andere variant is de meer COO-achtige positie, waarin je een verantwoording draagt voor de operatie waarin IT is geïntegreerd.
