Onder deze titel vond op maandag 26 november jl. de jaarlijkse bijeenkomst plaats voor relaties en genodigden van Schaekel & Partners in het Muntgebouw in Utrecht. We kennen Schaekel & Partners natuurlijk van de jaarlijkse Interim Index. Tijdens deze avond lieten zij hun licht schijnen op de gehele arbeidsmarkt en keken vooruit naar 2019.
Het programma was kort en krachtig vormgegeven met een sterk sprekerspanel dat vanuit drie perspectieven een blik op 2019 wierp. Mathijs Bouman (econoom en journalist) vanuit macro-economische ontwikkelingen, Marjolein ten Hoonte (directeur Arbeidsmarkt en MVO Randstad Groep) deelde haar visie uit organisatieperspectief en Sven Prevoo (psycholoog, toptalent LTP) vertegenwoordigde de nieuwe generatie werknemers.
Hoogconjunctuur doet pijn
Mathijs Bouman informeerde de aanwezigen in een vlot tempo over relevante macro-economische ontwikkelingen. De harde feiten werden ruim gelardeerd met een flinke dosis humor. Nu zijn de feiten niet zo ernstig als een aantal jaar geleden, dus blije gezichten zijn er al snel. Toch bevatte zijn boodschap een fikse waarschuwing: hoera voor de lage werkloosheidscijfers (3,5%), maar de hoogconjunctuur doet wel degelijk pijn. Er is te veel werk met te weinig mensen en dat is lastig groeien voor bedrijven. Ook de overheid kan haar plannen niet uitvoeren, waarvan de zorg en onderwijs goede voorbeelden zijn. Gebrek aan personeel is de bottleneck volgens het MKB en stagnatie is het gevolg. In de rij oplossingen voor werkgevers die Mathijs gaf vielen er een paar op. Want beste werkgevers, als u geen geschikte kandidaten kunt vinden, dan zoekt (accepteert) u de ongeschikte kandidaten. En… maakt u ze zelf geschikt. Voorbeelden te over van bedrijfsscholen. Ook kan het werk of proces zodanig veranderd worden dat lager opgeleid personeel (MBO) het kan uitvoeren. Automatisering, robotisering en virtual reality zijn daarbij hulpmiddelen. Ook liet Mathijs de inzet van ouderen en arbeidsmigranten als oplossing voor het arbeidstekort niet onbesproken.
Wonen, werken, leren, leven en uitrusten
In het panelgesprek dat volgde met Marjolein ten Hoonte en Sven Prevoo werden de harde feiten genuanceerd met zachte factoren. Intelligentie, zelfreflectie en de veranderkracht van een individu bepalen het talent, aldus Sven. Hij pleit voor leren falen. Met vallen en opstaan minder fout-vermijdend worden en mogen experimenteren. De millennials hebben een hoge onzekerheidsgraad en zijn steeds op zoek naar goedkeuring. Ouderen daarentegen zijn volgens Marjolein geen separate doelgroep maar de eenzijdige werkervaring en hun opgedroogde netwerk zijn wel factoren die omgebogen moeten worden. Ook een job for life is passé. Daarmee haalt het panel het onderwerp flexibilisering van arbeid aan. Is het toppunt bereikt? Waar gaat het heen met het arbeidscontract? Om nog maar te zwijgen van de discussies over het al of niet creëren van zekerheden voor ZZP-ers. Een klein sociaal zekerheidstelsel voor hen om armoede te bestrijden is een nobel idee, maar met een politiek die het al niet lukt om een vervanger voor de Wet DBA vorm te geven, lijkt dat idee voorlopig een utopie.
Concluderend stelt het panel dat het hebben van werk in plaats van het hebben van een contract centraal gesteld moet worden. En voor ieder individu het advies om een aantal elementen op orde te hebben: je netwerk, vitaliteit, weet tot wanneer je wilt werken en zorg dat je kunt wisselen van baan. Omarm falen. Zorg voor jezelf. Of zoals Marjolein in een sneltreinvaart opsomde: wonen, werken, leren, leven en uitrusten!
Dit artikel is geschreven door Joke Twigt – de ManagementZaak bv
